oboczność — ż V, DCMs. obocznośćści; lm MD. obocznośćści jęz. «współistnienie w języku wymieniających się elementów fonetycznych lub morfologicznych tego samego wyrazu» … Słownik języka polskiego
alternacja — ż I, DCMs. alternacjacji; lm D. alternacjacji (alternacjacyj) 1. «występowanie wymienne; wymiana, oboczność» 2. archit. «występowanie na przemian co najmniej dwu różnych elementów, np. kolumn i filarów» 3. jęz. «wymiana, oboczność głosek… … Słownik języka polskiego
alternacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. alternacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oboczność, zmiana, zastępstwo, wymienne, naprzemienne występowanie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
apofonia — ż I, DCMs. apofonianii; lm D. apofonianii (apofonianij) jęz. «wymiana, oboczność samogłosek w rdzeniach i afiksach wyrazów (np. e: o wieźć: wozić)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
apofoniczny — przym. od apofonia Oboczność, wymiana apofoniczna … Słownik języka polskiego
morfologiczny — 1. «dotyczący morfologii budowy organizmów zwierzęcych i roślinnych» Cechy morfologiczne kwiatu. 2. «dotyczący morfologii ukształtowania powierzchni Ziemi» Morfologiczna postać terenu. 3. «dotyczący morfologii budowy i odmiany wyrazów» Oboczność… … Słownik języka polskiego
wymiana — ż IV, CMs. wymiananie; lm D. wymianamian 1. «danie lub otrzymanie czegoś za coś innego; wymienienie się czymś, zamiana» Wymiana gospodarcza, kulturalna z zagranicą. Wymiana doświadczeń. Wymiana jeńców. Ustalić zasady wymiany. Wymiana waluty. ◊… … Słownik języka polskiego